Osoby nurkujące dość często mogą borykać się z problemami laryngologicznymi, ponieważ ich ciała narażane są na negatywne oddziaływanie czynników zewnętrznych. Podczas nurkowania zachodzą zmiany ciśnienia powietrza i wody, które mają wpływ nie tylko na same na uszy, ale również zatoki przynosowe nurka.
Dlaczego problemy laryngologiczne dotykają nurków?
Jak wspomniano powyżej, nurkowie narażeni się na negatywny wpływ zmiany ciśnienia. W związku z tym dochodzi do niekorzystnych zmian w okolicy zatok i uszu.
Jakie problemy laryngologiczne stwierdzające są u osób nurkujących?
U nurków dochodzić może do urazów zatok i ucha środkowego. Tak zwana barotrauma to uszkodzenie fizyczne struktur, które powodowane jest przez różnicę ciśnień dotyczących ciała nura oraz jego otoczenia. W większości przypadków dochodzi do uszkodzenia w obrębie ucha środkowego, podczas gdy barotrauma zatok diagnozowana jest dość rzadko. Więcej na temat barotraumy znajdziesz na stronie https://www.cmpromed.pl/barotrauma-czyli-uraz-cisnieniowy-ucha-przyczyny-objawy-i-leczenie/.
W jaki sposób dochodzić może do uszkodzenia struktur ciała nurka?
W momencie zanurzania przestrzenie powietrzne znajdujące się w zatokach i ucha środkowego wyrównują poziom ciśnienia z ciśnieniem otoczenia wody. Warto pamiętać o tym, że w wodzie ciśnienie zwiększa się wraz z jej głębokością wpychając błonę bębenkową do środka ucha nurka. W tym czasie nurek odczuwa dyskomfort w postaci dolegliwości bólowych głowy lub ucha. Wraz z dalszym zanurzaniem ból nasila się i staje się bardziej uciążliwy. Dalsze kontynuowanie zanurzania może prowadzić do uszkodzenia błony bębenkowej, a nawet jej pęknięcia. Uraz może również wystąpić podczas wynurzenia, w sytuacji, w której trąbka Eustachiusza jest zablokowana i nie odprowadza nadmiaru rozprężającego się powietrza z ucha środkowego. Jest to tak zwana blokada wsteczna.
W jaki sposób nurkowie wyrównują ciśnienie w uchu środkowym?
W celu wyrównywania ciśnienia w uchu środkowym nurkowe mogą wykorzystywać trzy sposoby. Jedną z najbardziej popularnych metod jest wdmuchiwanie powietrza do ucha środkowego przez trąbkę Eustachiusza. Jest to tak zwana próba Valsalvy. Poza tym, nurkowie mogą przełykać ślinę oraz poruszać żuchwą. Metody mogą być stosowane pojedynczo lub łącznie.
Jakie są najczęstsze przyczyny uszkodzenia elementów ucha środkowego i zatok?
Wśród najczęstszych przyczyn uszkodzeń ucha środkowego i zatok wymienia się:
- niedrożność trąbki słuchowej związanej ze zmianami zapalnymi, alergicznymi, nieżytowymi,
- obrzęki,
- skrzywienie przegrody nosa,
- niedrożność przewodu słuchowego spowodowaną obecnością ciała obcego.
Jak zapobiegać chorobom laryngologicznym nurków?
W celu unikania tak zwanym chorobom nurkowym nie zaleca się zanurzania w sytuacjach, w których w obrębie ucha środkowego czy zatok występują schorzenia lub stany zapalne. Nurkowe zawsze powinny zaprzestawać nurkowania w przypadku stwierdzenia bólu i dyskomfortu. Mogą oni także stosować miejscowo preparaty do nosa, które zawierają chlorowodorek oksymetazoliny, zwężają naczynia krwionośne i usprawniają mechanizm wyrównania ciśnień.
O czym należy pamiętać przed nurkowanie?
W celu uniknięcia urazom ciśnieniowym należy:
- przed zanurzaniem kontrolować drożność trąbek słuchowych,
- unikać nurkowania w trakcie stanów zapalnych dróg oddechowych i uszu,
- regularnie przedmuchiwać uszy,
- nie dopuszczać do nasilania się bólu ucha w czasie zanurzania.
Jakie są objawy urazów ucha środkowego?
Do głównych objawów urazów ucha środkowego pojawiających się podczas nurkowania zalicza się:
- ucisk w uchu, który nasila się i przechodzi w ból;
- pęknięcie błony bębenkowej.
W przypadku pęknięcia błony bębenkowej dochodzi do zalania wodą ucha środkowego oraz występują zawroty głowy oraz nudności i wymioty. Poza tym, dochodzić może do utraty orientacji przestrzennej, a w skrajnych przypadkach częściowej lub całkowitej utraty słuchu o charakterze trwałym lub przejściowym.
W jakich przypadkach wskazana się konsultacja laryngologiczna?
W przypadku występowania bólu podczas nurkowania lub pojawiania się innych z wymienionych objawów wskazana jest pomoc otolaryngologa. W trakcie wizyty specjalista ocenia stan zatok i ucha wewnętrznego. W ramach leczenia podawane są antybiotyki. Możliwe jest także leczenie chirurgiczne obejmujące operację zatok przynosowych lub korekcję przegrody nosowej. Operacja zatok przynosowych przeprowadzana jest wewnątrznosowo, a skóra wokół twarzy się wymaga cięcia. Przeprowadzanie zabiegu z użyciem endoskopu umożliwia dokładne zlokalizowanie przyczyny problemów oraz ograniczenie ingerencji chirurgicznej jedynie do obszarów zmienionych chorobowo. Zabieg ma na celu przywrócenie prawidłowej wentylacji zatok przynosowych. Korekcja przegrody nosowej, czyli septoplastyka ma na celu zmniejszenie niedrożności nosa oraz przywrócenie prawidłowego działania aparatu rzęskowego odpowiedzialnego za oczyszczanie i ocieplanie wdychanego powietrza. Podczas zabiegu wykonywane jest wewnątrznosowe cięcie błony śluzowej oraz korygowana jest cześć chrzęstna i kostna przegrody nosowej. Zabieg wykonywany jest w tak zwanym znieczuleniu ogólnym i twa około godziny.
